مجازات تهمت زدن به دیگران در قانون !!!

تهمت زدن به دیگران و مجازات آن : یکی از جرائمی که متاسفانه همچنان در جوامع اسلامی به وقوع می پیوندد جرم افترا و تهمت زدن به دیگران است. مجازات تهمت زدن به دیگران با توجه به نوع جرم و شدت آن متفاوت است. به همین علت قانون گذار نیز در مواد مختلفی از قانون مجازات اسلامی به تعیین مجازات تهمت زدن به دیگران پرداخته است.

در این مقاله در ابتدا به بررسی کلیات تهمت و افترا به دیگران پرداخته و سپس مجازات تهمت زدن به دیگران را بیان خواهیم کرد. ، با گروه وکلای عدل محور همراه باشید…

تهمت زدن به چه معناست؟

تهمت زدن یک اصلاح عامیانه برای جرم افترا و در برخی از موارد برای جرم قذف است. بدین صورت که یک فرد (مجرم) سعی می کند به نوعی یک جرم یا فعل قبیح را به دیگران منتسب نماید. به عنوان مثال وی در مجامع عمومی حاضر شده و با ذکر یک نام مشخص، فعل دزدی یا زنا را به دیگری نسبت می دهد.

در این موارد فرد در حال افترا است البته در صورتی که نتواند جرم مورد نظر را ثابت کند. هرچند حفظ شخصیت دیگران و همچنین جلوگیری از نشر برخی از اخبار در جامعه اقتضا می کند. تا افراد حتی جرائم را در مجامع عمومی و نزد دیگران بیان نکنند. بنابراین می توان به خوبی دریافت که قصد و هدف افترا زننده، تخریب و تحقیر دیگری است.

انواع افترا

توهین و افترا بر طبق قانون و همچنین بر طبق عادات اجتماعی، به دو نوع افترای قولی و افترای فعلی تقسیم می گرد.د به همین علت مجازات تهمت زدن به دیگران نیز در شرایط مختلف کاملا متفاوت است.

افترا قولی:

زمانی که افترا دهنده بدون استفاده از آلات و ادوات خاصی و صرفا از طریق سخن و گفتار یا درج مطالب از قول خود یا دیگری مبادرت به تهمت زدن به دیگران می کند؛ افترای قولی رخ داده است.

افترا فعلی:

افترا زمانی فعلی است که یک شخص سعی می کند با استفاده از آلات و ادوات، دیگری را متهم به انجام یک فعل مجرمانه نماید. به عنوان مثال یک وسیله گرانبها را از منزل یکی برداشته و در منزل دیگری قرار دهد. و نیروهای انتظامی را از دزدی توسط صاحب ملک آگاه نماید. در حالی که قربانی به هیچ وجه از چنین مسئله ای اطلاع نداشته است.

شرایط افترا

برای اینکه تهمت به معنای واقعی و همان چیزی که قانون از آن به عنوان افترا نام برده است تحقق پیدا کند. لازم است تا شرایط ذیل با یکدیگر جمع شوند:

• مجرمانه بودن فعل انتسابی.
• صراحت در انتساب فعل مجرمانه به دیگری.
• عدم توانایی در اثبات آن.

مجازات افترا قولی

طبق قانون مجازات اسلامی

هرگاه شخصی به وسیله اوراق چاپی، اوراق خطی، چاپ در روزنامه و جراید، صحبت در مجامع عمو‌‌می‌ و یا هر راه دیگری امری را به شخصی منتسب نماید که آن فعل در قوانین کشور ایران جرم اعلام شده ‌است. و نتواند فعل مجرمانه منتسب به دیگری را با ادله قانونی اثبات نماید، مجازات خواهد شد. این مجازات به جز مواردی که مشمول حد می شود شامل ۱ ماه تا ۱ سال حبس و حداکثر تا ۷۴ ضربه شلاق و یا یکی از آنها محکوم خواهد بود.

مجازات افترا فعلی

وکیل کیفری : برطبق قانون مجازات اسلامی،

هرگاه شخصی عالما وعامدا با هدف مجرم جلوه دادن دیگری از آلات، ادوات و یا اشیایی استفاده نماید که یافتن آن از دید قانون جرم محسوب ‌‌می‌شود. و آن را بدون اطلاع دیگری و به صورت مخفیانه در محل سکونت، محل کسب و یا اشیای متعلق به وی قرار دهد.

به طوری که این اقدام به تعقیب شخص مزبور منجر شود، پس از صادر شدن قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی دیگری، (یعنی مفتری نتواند جرم منتسب به دیگری را ثابت کند) با افتراءدهنده به صورت قانونی برخورد خواهد شد. مجازات مقرر در این زمینه ۶ ماه تا ۳ سال حبس یا حداکثر تا ۷۴ ضربه شلاق است.

مجازات قدف

قذف یکی دیگر از انواع تهمت و افترا است. که البته با توجه به حساسیت بسیار زیادی که قانون و شرع نسبت به آن دارد. در بخش حدود اسلامی به آن می پردازد.

مجازات حد بدین صورت است که در صورت اثبات جرم (قذف) قابلیت کاهش و یا افزایش ندارد. و عین مجازات تعیین شده باید نسبت به افترا زننده اجرا شود. طبق قانون و شرع اسلام، 80 ضربه شلاق مجازات فردی است که یکی از اعمال قبیح همانند زنا، لواط، مساحقه، شرب خمر و مانند آن ها را به دیگری نسبت دهد.