وکیل دستور موقت در تهران
دستور موقت به چه معناست ؟
وکیل دستور موقت چه وظایفی دارد ؟
منظور از دستور موقت دادرسی فوری می باشد . قانون دادرسی فوری را تعریف نکرده است و فقط به بیان مصادیق آن میپردازد اما به طور کلی میتوان گفت به این معنا است که اگر دادگاه بخواهد به صورت عادی و متداول به دعاوی رسیدگی کند ممکن است به خواهان ضرر و زیان وارد شود که غیر قابل جبران است در اینصورت خواهان و یا وکیل متخصص می تواند از دادگاه رسیدگی فوری را بخواهد
گاهی اوقات برخی افراد دستور موقت را با تامین خواسته اشتباه می گیرند که این دو با یکدیگر تفاوت هایی دارد که در ذیل به آن میپردازیم :
در دستور موقت پس از اینکه وکیل مراتب ضروری بودن را به اطلاع دادگاه رساند ، لازم است که فوریت رسیدگی به عمل توسط مراجع بالاتر احراز شود در حالی که در تامین خواسته نیازی به احراز فوریت توسط مراجع بالاتر نیست .
دستور موقت برابر با تبصره 1 ماده 325 قانون آیین دادرسی مدنی نیاز به تایید رئیس حوزه قضایی دارد ولی تامین خواسته نیازی به تایید رئیس حوزه قضایی ندارد.
وکیل دستور موقت چگونه میتواند عمل کند ؟
در ماده 316 قانون آیین دادرسی مدنی این گونه بیان شده است که دستور موقت ممکن است دایر به توقیف اموال یا انجام عمل و یا منع از امری باشد .
علاوه بر آن طبق ماده 317 قانون آیین دادرسی مدنی، دستور موقت دادگاه به هیچ وجه تاثیری در اصل دعوا نخواهد داشت . بنابراین فرع به دعوا اصلی و یک دعوای تبعی است . و خواهان طبق ماده 313 قانون آیین دادرسی مدنی میتواند درخواست خود را به صورت کتبی یا شفاهی بدهد . در صورتی که درخواست به صورت شفاهی باشد در صورت مجلس قید و به امضای درخواست کننده میرسد . وکیل کیفری متخصص موظف است در صورت ضروری بودن مراتب را به اطلاع دادگاه به صورت کتبی یا شفاهی برساند.
لازم به ذکر است بر طبق ماده 311 قانون آیین دادرسی مدنی چناچه اصل دعوا در دادگاهی مطرح باشد مرجع درخواست دستور موقت همان دادگاه خواهد و در غیر اینصورت مرجع درخواست دادگاهی است است که صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا رادارد . البته قانون گذار در ماده 312 ذکر میکند که در صورتی موضوع درخواست موقت در مقر دادگاهی غیر از دادگاه ذکرشده ماده 311 باشد در اینصورت درخواست موقت از آن دادگاه به عمل می آید اگرچه صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا را نداشته باشد.
نحوه رسیدگی
ماده 314 قانون آیین دادرسی مدنی در رابطه با رسیدگی به دستور موقت این گونه بیان میدارد : برای رسیدگی به امور فوری دادگاه روز و ساعت مناسبی را تعیین و طرفین را به دادگاه دعوت میکند در مواردی که فوریت کار اقتضا کند می توان بدون تعیین وقت و دعوت از طرفین و حتی در اوقات تعطیل و یا در غیر محل دادگاه به امور یاد شده رسیدگی نمود.ماده 315 نیز بیان میدارد تشخیص اینکه این عمل فوری میباشد یا خیر با دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به درخواست را دارد. طبق ماده 319 دادگاه مکلف است برای جبران خسارت احتمالی که از دستور موقت حاصل میشود از خواهان تامین مناسب اخذ کند در اینصورت صدور دستور موقت منوط به سپردن دلیل می باشد .
به این معنا که خواهان باید برای جلوگیری از ضرر احتمالی به خوانده مبلغی را به صندوق دادگستری تودیع کند که ماده 324 بیان میدارد که در صورتی که خوانده برای مطالبه خسارت ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ رای دعوایی طرح نکند مال مورد توقیف رفع تامین خواهد شد .
ماده 318 قانون آیین دادرسی مدنی بیان میدارد در صورتی که پس از صدور دستور موقت از قبل اقامه دعوا نشده باشد درخواست کننده باید حداکثر ظرف مدت 20 روز از تاریخ صدور به منظور اثبات دعوای خود به دادگاه صالح مراجعه و دادخواست خودرا تقدیم و گواهی آن را به دادگاهی که دستور موقت صادر کرده است تسلیم نمایید در غیر اینصورت دادگاه صادرکننده دستور موقت به درخواست طرف ، از آن رفع اثر میکند.
موارد رفع اثر دستور موقت
- در صورتی که اقامه دعوا نشود و یا در صورت اقامه دعوا ادعای خواهان رد بشود .
- درصورتی که طرف دعوا تامینی بدهد که متناسب با موضوع باشد دادگاه در صورت مصلحت از دستور موقت رفع اثر خواهد نمود
- هرگاه جهتی که موجب دستور موقت شده است مرتفع شود ، دادگاه صادر کننده آن را لغو میکند و اگر اصل دعوا در دادگاه مطرح باشد دادگاه رسیده کننده دستور را لغو میکند نمود .
در امور کیفری تنها در ماده 690 قانون مجازات اسلامی به بیان مصادیق آن میپردازد و در تبصره یک این ماده بیان میدارد که رسیدگی خارج از نوبت به عمل می آید .
به دلیل پیچیدگی پرونده های کیفری توصیه ما به شما این است که با مشاوران و وکلای کیفری گروه وکلای عدل محور با شماره 09305297504 تماس بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.