کودک همسری و قوانین مربوطه در ایران

کودک همسری چیست؟ یکی از اتفاقاتی است که در برخی از کشور های دنیا جرم بوده و در برخی دیگر از کشورها قانونی بوده و عواقبی در پی ندارد.

کودک همسری موضوعی و اتفاقی ناگوار و به شدت غم انگیز بوده. و یکی از مواردی است که در سرنوشت زنان و کودکان تاثیر بسیاری میگذارد.

مطابق آنچه که در قانون ایران ذکر شده است. سن قانونی برای ازدواج دختران ١٣ سال و سن قانونی برای ازدواج پسران ١٥ سال میباشد.

• اما بحث اینجاست که آیا این سنین مناسب ازدواج میباشد؟
• آیا افراد ١٣ و ١٥ ساله بالغ محسوب میشود و یا خیر؟
• آیا دختر ١٣ ساله و پسر ١٥ ساله مناسب ازدواج هستند و یا خیر؟

در این مقاله در خصوص مقوله کودک همسری در قانون ایران و قواعد آن صحبت میکنیم. با عدل محور همراه باشید…

کودک همسری چیست؟

کودک همسری اصولا به ازدواج با دختران زیر سن بلوغ و گاها در سن نوجوانی نظیر سال های بین ١٠ تا ١٥ سال گفته میشود. که این دختران بنا به دلایل مشکلات مالی و اقتصادی و معیشتی تن به این ازدواج داده و حاضر به ازدواج با فردی بزرگتر از خود می شوند.

در بسیاری از کشور ها کودک همسری و حتی برقراری رابطه جنسی با فرد زیر ١٨ سال جرم بوده. و افراد زیر ١٨ سال را دارای بلوغ فکری جهت تعیین شریک زندگی نمیدانند. اما در برخی کشور ها و قومیت ها به محض رسیدن دختران خود به سن بلوغ یعنی ٩ سال آن ها را شوهر میدهند و آن ها را آماده ازدواج و برقراری رابطه جنسی میدانند.

کودک همسری در قانون ایران

در قانون ایران جرمی تحت عنوان کودک همسری نداریم و صرف ازدواج کردن با کسی جرم نمیباشد.

مطابق قانون مدنی ” عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن ۱۵ سال تمام شمسی منوط است. به اذن ولی به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح “

پس همانگونه که مشاهده کردید مطابق قانون ایران ازدواج دختران بالای ١٣ سال و پسران بالای ١٥ سال نه تنها جرم نبوده بلکه قانونی نیز میباشد.

اما در خصوص دختران زیر ١٣ سال و پسران زیر ١٥ سال باید اذعان داشت. که علی القاعده ازدواج این افراد جرم نبوده و فاقد ضمانت اجرای قانونی میباشد. فقط تنها شرطی که برای ازدواج دختران زیر ١٣ سال و پسران زیر ١٥ سال وجود دارد آن است. که اولیای آن ها رضایت بدهد و در برخی از اوقات نیاز است که دادگاه نیز،رضایت کتبی خود را مبنی بر ازدواج افراد زیر ١٣ و ١٥ سال اعلام نماید.

دادگاه اصولا در رای خود مواردی نظیر فقر،مشکلات مالی،معیشتی،روانی،وضعیت خانوادگی. شرایط خانوادگی و … را در نظر گرفته و حکم به اجازه ازدواج و یا عدم رضایت مبنی بر ازدواج اعلام میدارد.