فرجام خواهی در آیین دادرسی کیفری

فرجام خواهی در آیین دادرسی کیفری : در قوانین ایران ما با اصطلاح ” فرجام خواهی ” مواجهه هستیم که در قانون آیین دادرسی مدنی و قانون آیین کیفری تعریف جداگانه مخصوص به خود را دارد.

تیم حقوقی عدل محور در این مقاله تصمیم دارد فرجام خواهی مطابق با تشریفات و موازین قانون آیین دادرسی کیفری را به سمع و نظر شما همراهان برساند تا اگر از آرای کیفری خود تصمیم به فرجـام خواهـی گرفتید بدانید که مطابق چه اصول و تشریفاتی باید پیش بروید. پس با عدل محور همراه باشید.

آیین دادرسی کیفری

همانطور که میدانید دعاوی به دو بخش حقوقی و کیفری تقسیم میشوند.دعاوی کیفری مطابق آیین دادرسی کیفری رسیدگی میشوند و نمیتوان به دعاوی کیفری مطابق آیین دادرسی مدنی رسیدگی کرد و همچنین به دعاوی حقوقی نمیتوان مطابق آیین دادرسی کیفری رسیدگی نمود.

برای طرح شکوائیه در دادسرا برای طرح شکایت از دعوایی کیفری ، باید تمامی موازین و تشریفات مطروحه در قانون آیین دادرسی کیفری را رعایت نمود و مو به مو آن ها را اجرا کرد.

مطابق ماده یک قانون آیین دادرسی کیفری ” آیین دادرسی کیفری مجموعه مقررات و قواعدی است که برای کشف جرم، تعقیب متهم، تحقیقات مقدماتی، میانجیگری، صلح میان طرفین، نحوه رسیدگی، صدور رأی، طرق اعتراض به آراء، اجرای آراء، تعیین وظایف و اختیارات مقامات قضائی و ضابطان دادگستری و رعایت حقوق متهم، بزه دیده و جامعه وضع‌ می‌شود “

فرجام خواهی

در قوانین ایران فرجـام خواهـی به رسیدگی مجدد آرا آن هم به صورت شکلی و نه به صورت ماهوی در دیوان عالی کشور گفته میشود.

فرجام خواهی در آیین دادرسی کیفری از طرق عادی اعتراض به آرا محسوب میگردد اما در آیین دادرسی مدنی طرق فوق العاده اعتراض به آرا میباشد که هر رایی قابلیت فرجـام خواهـی را ندارد.

فرجام خواهی در قانون آیین دادرسی کیفری

مطابق ماده 428 قانون آیین دادرسی کیفری ، آرای قابل فرجام خواهی در امور کیفری به شرح زیر میباشند ؛

1. جرائم با مجازات قانونی سلب حیات
2. جرائم با مجازات قانونی قطع عضو
3. جرائم با مجازات قانونی حبس ابد
4. جرائم با مجازات قانونی تعزیر درجه یک و دو و سه
5. جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی با میزان نصف دیه و بیشتر
6. آرای صادره در خصوص جرائم سیاسی و مطبوعاتی

دقت داشته باشید که اگر طرفین کتباً حق فـرجام خواهی خود را ساقط کنند ، رای صادره قابلیت فـرجام خواهی نخواهد داشت.
مهلت درخواست تجدید نظر برای افراد مقیم ایران بیست روز و برای افراد خارج از ایران دو ماه میباشد.

هرگاه درخواست فرجام خواهی خارج از مهلت قانونی تقدیم شود و فرد عذر موجه ای برای تاخیر خود نداشته باشد ، درخواست فرجام خواهی رد خواهد شد.

مطابق ماده 433 قانون آیین دادرسی کیفری افراد زیر حق فرجـام خـواهی دارند ؛

1. محکوم علیه ، وکیل یا نماینده قانونی او
2. شاکی یا مدعی خصوص یا وکیل یا نماینده قانونی او
3. دادستان از جهت برائت متهم ، عدم انطباق رای با قانون یا عدم تناسب مجازات

ابتدائاً فرجام خواه درخواست خود را به دفتر دادگاه صادر کننده رای نخستین یا تجدید نظر یا دفتر زندان تقدیم میکند و دفتر زندان آن را ثبت و رسید را به وی تقدیم میکند.تاریخ مندرج در رسید ابتدای تاریخ فرجامخواهی محسوب خواهد شد.

دفتر دادگاه تجدید نظر یا دفتر زندان بلافاصله پس از ثبت فرجام خواهی آن را به دادگاه صادر کننده رای نخستین ارجاع میدهد.

باید در این میان اذعان داشت که برای فرجامخواهی از رایی که قابلیت فرجـام خواهـی دارد باید جهاتی وجود داشته باشد و فقط مطابق آن جهات میتوان درخواست فرجام خواهی نمود که البته ذکر آنان در فرجام خواسته لازم نیست که به شرح زیر میباشند ؛

1. ادعای عدم رعایت قوانین مربوط به تقصیر متهم و مجازات قانونی او
2. ادعای عدم رعایت اصول دادرسی به درجه ای که موجب بی اعتباری رای دادگاه بشود
3. عدم انطباق مستندات با مدارک پرونده

پس از ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور ، قضات دیوان اگر آن را مطابق با موازین قانونی و شرعی بدانند ، ابرام و اگر ندانند نقض کرده و به دادگاه هم عرض یا صادر کننده رای حسب مورد ارجاع میدهد.

مشاور حقوقی توسط وکیل فرجام خواهی

از آن جایی که رسیدگی در دیوان عالی کشور شکلی بوده و ماهوی نمی باشد و رسیدگی شکلی نیز با حضور طرفین نخواهد بود ، شما باید لایحه ای قوی تنظیم نموده و ضمیمه درخواست فرجـام خواهـی خود نمایید تا قضات محترم دیوان عالی کشور با مطالعه آن ، درخواست شما را تایید و به دادگاهی دیگر برای رسیدگی مجدد ارجاع دهند.